อานิสงส์ถวายวัดเวฬุวัน

นอกจากพระพุทธเจ้าผู้เป็นนาถะของโลก ปากคน ๑ นหุต บุรุษไรเล่าผู้สามารถจะกล่าวอานิสงส์ของการถวายที่อยู่อาศัยได้

ทำไมช่วงที่ลูกนั่งสมาธิมาก อุปสรรคจะน้อย กับเหตุใดลูกและคู่บุญทำบุญแบบเทกระเป๋ามาตลอด

ทำไมช่วงที่ลูกนั่งสมาธิมาก อุปสรรคจะน้อย แต่พอช่วงไหนไม่ได้นั่งสมาธิ อุปสรรคจะมาก เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น และถ้าลูกนั่งสมาธิมากขึ้นกว่าเดิมอีก จะส่งผลให้ธุรกิจเจริญขึ้นได้อย่างไร ลูกจะได้ไปแนะนำหมู่ญาติให้นั่งสมาธิกันเยอะๆ เพื่อชีวิตจะได้เจริญก้าวหน้าได้ด้วยวิธีการง่ายๆ

เจาะจุดแข็ง-ทันโลกทันธรรม

เรื่องของจุดแข็งและจุกอ่อนในแต่ละคนนั้น ได้มีผู้ที่ศึกษาและถ่ายทอดความรู้ในเรื่องนี้ไว้หลายท่าน แต่ในที่นี้จะขอนำงานเขียนของ MARCUS BUCKINGHAM และ DONALD O. CLIFTON, Ph.D. มาคุย

บุญติดตามไปถึงภพหน้า

บุญที่คนเราทำไว้จะติดตามตัวเราไปเหมือนเงา ไม่ได้สูญหายไปไหน และจะส่งผลมากมายเกินคาด คล้ายกับการที่เรานำเมล็ดผลไม้เพียง ๑ เมล็ดมาปลูก เมื่อเติบโตเต็มที่ก็จะให้ผลครั้งละมากมายและเก็บผลได้นานหลายปี บุญแม้ทำเพียงครั้งเดียวก็ให้ผลมหาศาล และนำไปใช้ได้ข้ามภพข้ามชาติ บาปก็เช่นกันทำเพียงครั้งเดียวก็จะส่งผลร้ายข้ามภพข้ามชาติ

มหาบุรุษ อัครบุรุษแห่งโลก

บรรดาสัตว์ทั้งหลายในโลกนี้ ทั้งที่เป็นสัตว์ ๒ เท้า ๔ เท้า มีเท้ามาก เท้าน้อย หรือไม่มีเท้าก็ตาม เป็นเทวา พรหม อรูปพรหมก็ดี พระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นยอดแห่งสัตว์ทั้งปวงเหล่านั้น

เบื้องหลังการออกแบบชีวิต

คุณค่าของชีวิต ที่คุณออกแบบได้ด้วยตนเอง มนุษย์เราเกิดมาไม่มีใครสมบูรณ์พร้อม เรายังต้องการจะก้าวไปสู่จุดที่สมบูรณ์มากกว่านี้ คือ จุดที่พร้อมด้วยสิ่งที่มนุษย์ทั้งหลายปรารถนา เป็นต้นว่า มีครอบครัวดี การงานดี ร่ำรวยเงินทอง สุขภาพแข็งแรง เฉลียวฉลาด สง่างาม ฯลฯ แต่ตราบใดที่เรายังไม่รู้จักศักยภาพของตัวเอง เราก็คงจะยังไม่สามารถก้าวไปถึงจุดหมายที่สมบูรณ์ได้

พุทธปาฏิหาริย์ ๓,๕๐๐ อย่าง

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลายมีประมาณเท่าใด ไม่มีเท้าก็ดี ๒ เท้าก็ดี ๔ เท้าก็ดี มีเท้ามากก็ดี มีรูปก็ดี ไม่มีรูปก็ดี มีสัญญาก็ดี ไม่มีสัญญาก็ดี มีสัญญาก็ไม่ใช่ ไม่มีสัญญาก็ไม่ใช่ พระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า บัณฑิตกล่าวว่าเป็นยอดของสัตว์เหล่านั้น

วันประกาศพระพุทธศาสนา

ความอดทนคือความทนทาน เป็นตบะอย่างยิ่ง ผู้รู้ทั้งหลายย่อมกล่าวพระนิพพาน ว่าเป็นเยี่ยม บรรพชิตผู้ฆ่าสัตว์อื่น เบียดเบียนสัตว์อื่น ไม่ชื่อว่าสมณะเลย นี้เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย

ท่องอินเดีย จาริกธรรม

มงคลที่ ๓๔ ทำพระนิพพานให้แจ้ง - ละตัณหาได้ ไม่ต้องเกิดอีก

ครั้นพระบรมศาสดาทรงแก้ปัญหาจบลงแล้ว พราหมณ์ได้เพียงดวงตาเห็นธรรม ไม่ได้บรรลุอรหัตผล ได้บรรลุเพียงโสดาปัตติผลเท่านั้น เพราะเวลาฟังพยากรณ์ปัญหา มีจิตฟุ้งซ่าน คิดถึงลุงผู้เป็นอาจารย์ว่า ลุงของเราหาได้มีโอกาสฟังพระธรรมเทศนาอันลึกซึ้งไพเราะอย่างนี้ไม่ อาศัยความกังวลที่มีจิตฟุ้งซ่าน เพราะความรักใคร่ในลุง จึงไม่อาจทำให้สิ้นอาสวะในตอนนั้นได้