รักษาใจคุณแม่ป่วยเป็นมะเร็ง

คำถาม : เจริญพร วันนี้มีคำถามจากคุณโยมท่านหนึ่งถามเข้ามาว่า คุณแม่ของผมป่วย แล้วไม่มีพื้นฐานเรื่องธรรมะอะไรเลย ขี้หลงขี้ลืม และไม่ยอมรับว่าตัวเองหลงลืม และชอบพูดให้ลูกหลานทะเลาะกัน ผมควรจะต้องทำอย่างไรครับ

วิสาขามหาอุบาสิกา (มหาปราสาท)

พระเจ้ามหาปนาทนั้นมีปราสาทล้วนแล้วไปด้วยทอง กว้าง ๑๖ ชั่วธนูตก สูง ๑ พันชั่วธนู และปราสาทนั้นมีพื้น ๗ ชั้น ประกอบไปด้วยธง สำเร็จด้วยแก้วมีสีเขียว มีนางฟ้อน ๖ พัน แบ่งออกเป็น ๗ พวก ฟ้อนรำอยู่ในปราสาทนั้น

วิสาขามหาอุบาสิกา (อดีตชาติของวิสาขา).

บุคคลในโลกนี้ ตั้งใจไว้ชอบ กล่าววาจาชอบ งานชอบด้วยกาย ผู้มีการสดับมาก ทำบุญไว้มาก ในชีวิตอันมีประมาณน้อย ในมนุษยโลกนี้ บุคคลนั้นเป็นผู้มีปัญญา เมื่อตายไป ย่อมเข้าถึงสวรรค์

เมณฑกเศรษฐีผู้ใจบุญ (๗)

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ถ้าว่าสัตว์ทั้งหลายพึงรู้ผลแห่งการจำแนกทานเหมือนอย่างที่เรารู้ไซร้ สัตว์ทั้งหลายยังไม่ให้แล้วจะไม่พึงบริโภค อนึ่ง ความตระหนี่อันเป็นมลทินจะไม่พึงครอบงำจิตของสัตว์เหล่านั้น ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย แต่เพราะสัตว์ทั้งหลายไม่รู้ผลแห่งการจำแนกทานเหมือนอย่างที่เรารู้ ฉะนั้น สัตว์ทั้งหลายจึงไม่ให้ แล้วบริโภคเสียเอง อนึ่ง ความตระหนี่อันเป็นมลทินจึงยังครอบงำจิตของสัตว์เหล่านั้น

อนาถบิณฑิกเศรษฐี (บรรลุธรรม)

ผู้ใดยึดเอาพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ ว่าเป็นสรณะ ผู้นั้นเห็นอริยสัจ ๔ ด้วยปัญญาอันชอบ สรณะของผู้นั้นเป็นสรณะอันเกษม เป็นสรณะอันสูงสุด บุคคลอาศัยสรณะนี้แล้ว ย่อมหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้

เล่าเรื่องคุณยาย ตอน วิธีต่ออายุพระพุทธศาสนาของคุณยาย

หลวงพ่อครับ...ช่วงนี้กระผมเห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อเล่าเรื่องคุณยาย พอผมฟังแล้วก็ทำให้อดนึกถึงคุณยายไม่ได้ เนื่องจากคุณยายท่านมีพระคุณกับผมมาก เพราะสมัยที่ผมตัดสินใจบวชใหม่ๆ ก็คิดว่า..อยากบวชไปตลอดชีวิต แต่ลึกๆ ก็ไม่รู้ว่าจะทำได้รึเปล่า จึงคิดแค่ว่า..จะบวชให้นานที่สุดแล้วกัน และระหว่างที่บวชก็จะช่วยงานอย่างเต็มที่เต็มกำลัง ซึ่งก็จริงๆ ครับ

ประวัติพระพุทธศาสนาในประเทศอินโดนีเซีย

อินโดนีเซียนับเป็นดินแดนสำคัญแห่งหนึ่งในประวัติศาสตร์ของพระพุทธศาสนาเพราะเคยเป็นศูนย์กลางที่สำคัญเมื่อราว 1,000 กว่าปี

ทำอย่างไรจึงจะฝึกตนให้เป็นคนมีเหตุผล

คนมีเหตุผล คือผู้ที่สามารถตัดสินใจด้วยตนเองได้ เนื่องจากมีความเห็นถูกตามมาตรฐาน ของผู้รู้จริง คือพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้ตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณด้วยพระองค์เอง ความเห็นถูก ภาษาพระเรียกว่า สัมมาทิฐิ หมายถึง ความเห็นถูกหรือความเข้าใจถูกในเรื่อง ของกรรม

การสังคายนาพระธรรมวินัยครั้งที่ 1

สาเหตุของการสังคายนาครั้งที่ 1 และผลจาการสังคายนา โดยสรุป

ความสุข ทำอย่างไรให้มีความสุข

ความสุขเป็นสิ่งที่ใคร ๆ ก็แสวงหา ทราบไหมคนทั่วโลกและคนไทยมีความสุขกันอย่างไร องค์การสหประชาชาติเคยสำรวจว่า 156 ประเทศนี่เขามีความสุขกันอย่างไร มีการจัดลำดับด้วย คนไทยจัดว่าอยู่อันดับที่ 52โดย เราเป็นอันดับที่ สามในภูมิภาคอาเซียน ส่วนปัจจัยที่ทำให้คนมีความสุข ความร่ำรวยและเงินทองเป็นเพียงหนึ่งปัจจัยเท่านั้นเอง

ความอัศจรรย์แห่งมนต์ ๑

ชนทั้งหลายหุงอาหารด้วยไฟใด บรรเทาความหนาวด้วยไฟใด ไฟนั้นก็มาไหม้ตัวเรา ภัยเกิดแต่ที่พึ่งอาศัยแล้ว

ผู้เสียหายทั้งสองทาง

ตาของเจ้าก็แตก ผ้าของเจ้าก็หาย ภรรยาของเจ้าก็ทะเลาะกับหญิงเพื่อนบ้าน การงานทั้งหลายเสียหายทั้งสองด้าน ทั้งในน้ำ ทั้งบนบก

รวยแต่ไม่มีบุญได้ใช้ทรัพย์

เมื่อมัวบ่นเพ้ออยู่อย่างนี้ว่าของเราแล้วหวงแหนทรัพย์ไว้ ภายหลังพระราชาบ้าง โจรบ้าง ทายาทผู้ไม่เป็นที่รักบ้าง เอาทรัพย์ไป คนนั้นก็จะบ่นเพ้ออยู่นั่นแหละ ส่วนผู้มีปรีชา ใช้เองด้วย สงเคราะห์ญาติทั้งหลายด้วย เขาจะได้รับเกียรติ เพราะการสงเคราะห์นั้น ละโลกนี้ไปแล้ว ก็จะบันเทิงในสุคติโลกสวรรค์

ความหมายของการสื่อสารข้อมูล เพื่อความเป็น 1 ขององค์กร

ความหมายของการสื่อสารข้อมูล สาเหตุของปัญหาภายในองค์กรการขาดการสื่อสารและการสื่อสารที่ไม่เข้าใจ จะทำอย่างไร เชิญอ่านบทความนี้ค่ะ ...

แก่ขึ้นอีกปีอย่างมีความสุข

อายุที่มาพร้อมกับความแก่ชรา เราจะมีวิธีรับมือกับร่างกายและใจอย่างไรให้มีความสุข

เทคโนโลยีกับคุณภาพของใจ

ถามว่าเทคโนโลยีที่พัฒนาไปอย่างร็วดเร็วอย่างนี้แล้ว ส่งผลต่อคุณภาพใจ และก็การดำเนินชีวิตของเราเอง สังคมของเราเองยังไงบ้าง

ปัญหาเรื่องพระอาทิตย์

เราเคยเป็นคนดื้อปักใจมั่นเชื่อในความคิดของตนเอง จนไม่ยอมรับฟังความคิดคนอื่นบ้างไหม แก้วน้ำที่ปิดฝาอยู่ต่อให้เอาน้ำมาเทสักโอ่ง ก็คงไม่เข้าสักหยด

ให้อย่างใดก็ได้อย่างนั้น

การทำบุญให้ทานด้วยกิริยาที่ไม่ค่อยเต็มใจ ให้แบบเสียมิได้ แบบโยนให้ขว้างให้ รวมไปถึงไม่พิธีพิถันกับของที่จะให้

พระอรหันต์ของลูก

ทำบุญใส่บาตรกราบไหว้พระที่อยู่ในวัดได้บุญ ได้ความดีอย่างไร เลี้ยงดูพ่อแม่ กราบไหว้พ่อแม่ ก็ย่อมได้บุญได้ความดีอย่างนั้น

อัธยาศัยของมนุษย์ (๑)

บัณฑิตพึงทราบ จริตทั้งหลาย โดยอิริยาบถ โดยกิจ โดยการบริโภค โดยอาการ มีการดู เป็นต้น และโดยความเป็นไป แห่งธรรมนั่นแล